Haberin Ailelerle Paylaşılması! Bu İş Tutar mı ?

Hamileliğimin teyit edilmesi ve de ikiz bebek haberinin alınmasının ardından afyon yutmuş gibi geçirdiğimiz birkaç günümüz oldu. Hatta haberi aldıktan sonra iş yerlerimize dağıldık ve sanki aramızda bir sır varmış gibi gün içinde ara ara whatsuplaştık. Akşam evde neler oldu onu hiç hatırlamıyorum zira sonraki birkaç gün gerçekten kayıp benim için..

Aile eşrafına nasıl haber versek diye düşünürken, iki ailenin de boşanmış olmasından ötürü 4 farklı evi ziyaret etmek gerektiğini idrak ettik. Önce beyimin annesini eve davet ettik ve Cuma akşamı artık haberi bizden başka birisi daha biliyordu. İlk tepki beklediğimizden sakin gerçekleşti. Sakin mizacıyla bizi bizden alan kayınvalidem “hem de ikiz” dememizin üstüne “olsun” diyince tamam dedik bu iş o kadar da tutmadı galiba..

Ertesi sabah gelinin annesi için yollara düşüldü, İstanbul’un diğer ucuna kahvaltıya gidildi. “Ay nasıl söylesek” diye birbirimize bakınırken daha sofraya oturmadan söyledik tabii ki J    
     -  Sana bir haberimiz var

          -  Ay yoksa hamile misin ?
     -  Evet!

  Sarılmalar, “ayyyy ne çabuk”, “aman ne güzel haber” gibi diyaloglar, gözlerde dolmalar vs.

     -  Ay bizim bir haberimiz daha var.

     -  Nasıl yani bi haber daha ? Daha ne var ?

     -  Bebek 1 değil 2 tane. Yani ikiz.

  Açık kalan bir ağız, birtakım şaşkınlık nidaları, daha fazla gözyaşı ve sarılmalar.

Evet gelinin annesi beklenen şaşkınlığı ve heyecanı bize verdi, galiba bu iş tuttu..

Kahvaltı sonrası aynı site içerisinde oturan gelinin babasına geçiş. Sakinlikte kayınvalideyi geçen bir ağırbaşlılıkla karşılanan haber. “Dede oluyosun hadi bakalım, eheheh!” gibi şakalaşmalarla ortaya çıkan heyecan belirtileri işi biraz kurtardı.. Yok yok bu iş tutmadı galiba..

Bir sonraki durağımız damadın babası ve eşi, ancak öğlen-akşam yemeği arası bir zamana gelmişiz artık tabi İstanbul turu yaptığımız için. E tabii yemekte sofraya koyulan şarap, kadehler falan derken “tam zamanı, yapıştır haberi” bakışmamızın ardından ;

       -   Aaay ama Ceren şarap içemez kiii!

       -  Aaa neden içemiyor, hayırdır

       -  Hayır hayır, bir süre içemiycek içinde yabancı maddeler var

       -  Aaaaa yoksa hamile misin ? Ne çabuuuk!

 Tebrikler, öpüşmeler....

        -  Ama tabii asıl haber bu değil!

        -  Aaa neymiş asıl haber ?

        -  Bebekler ikiz!

  Şaşırmalar, çığırışmalar, tekrar öpüşmeler... ve balkona sigara içmeye çıkan dede.. J

Dedenin eşiyle tüm detayları konuştuktan sonra yemeğe oturuldu ve ben sofradaki şarap kadehlerine su dolu kadehimle eşilik ederken, aylarca sürecek alkol mahrumiyetinin ilk darbesini de yemiş bulundum.. Tamam tamam bence tuttu bu iş!

Fakat tabii ki herkese tembihimiz net : haberi yaymak için bir süre bekliycez, 3 aylık riskli dönemi bir geçirelim de ondan sonra insanlara haber veririz! Fesüpanallah!